وقایع این روز:

_ وفات حضرت ام البنین (علیها السلام)

در این روز در سال 64 ه‍ حضرت ام البنین (علیها السلام ) همسر امیر المؤ منین (علیها السلام ) و مادر قمر بنى هاشم (علیه السلام ) از دنیا رحلت فرمودند¹.
نام مبارک آن حضرت فاطمه ، و کنیه شریفش ام البنین است ، و آن حضرت به هیمن کنیه معروفند. پدر آن حضرت حزام بن خالد، و مادرشان لیلى دختر شهید بن ابى عامر است .
امیر المؤ منین آن حضرت را به همسرى برگزید و خداوند چهار پسر به آن حضرت عنایت فرمود: حضرت قمر بنى هاشم عباس (علیه السلام )، عبد الله ، جعفر و عثمان (علیهم السلام )، که هر چهار پسر در کربلا شهید شدند.
بانوانى که از کربلا به مدینه مراجعت کردند، در خانه ام البنین (علیها السلام ) عزادارى مى کردند. آن حضرت اگر چه در کربلا نبود ولى از ناله و گریه قرار نداشت و همه روزه به بقیع مى رفت و آنقدر جانسوز مرثیه مى خواند که مروان با آن قساوت قلب گریه مى کرد. هنگامى که زنها او را ام البنین خطاب مى کردند و تسلیت مى دادند، مى فرمود: ((دیگر مرا ام البنین نخوانید...)).
این گریه و زارى حضرت دامه داشت تا بدرود حیا گفت² .

2. ریاحین الشریعه : ج 3 ص 294.

وقایع این روز:

_ حرکت به سوی خیبر

در این روز در سال هفتم هجرى پیامبر (صلى الله علیه و آله ) با 400 نفر به سوى خیبر حرکت فرمودند.¹

1. وقایع الشهور: ص 107.

ذکرها و دعاهای هنگام مواجهه با حرام (نامحرم، دروغ و ...) :

قبل از پرداختن به این بحث لازم است به نکاتی اشاره شود که توجه به آنها در روشنتر شدن بحث ما را یاری  می دهد.

نکته اول: عوامل کلی سقوط اخلاقی، هوای نفس، دنیا و شیطان هستند و ایمان، بهترین راه تحصیل ارزشهای اخلاقی است.⁽¹⁾
قابل توجه است که این سه ضلع با همدیگر «رابطه و تعامل» دارند. یعنی شدت یکی بر شدت دیگری نیز اضافه میکند و تضعیف یکی دیگری را نیز ضعیف میکند. ما باید با همة این عوامل مبارزه کنیم و بهترین سلاح، اسلحة ایمان است.

نکته دوم: با سه راه میتوانیم تحصیل ایمان کنیم: اول خروج از غفلت دوم تحصیل علم سوم انگیزش میل فطری به ایمان.
1. خروج از غفلت: غفلت بنیان بسیاری از کژیهاست. برای فراهم ساختن ایمان نخست باید غفلتزدایی کرد. یعنی توجه کنیم که غیر از ارضای غرایز مادی و کسب لذتهای ناپایدار، راهها و حقایق دیگری نیز هست. در ادامة بحث به راههای خروج از غفلت نیز اشاره خواهیم کرد.⁽²⁾
2. تحصیل علم: عالم شدن به آنچه ایمان به آن تعلق میگیرد مثل توحید، نبوت، معاد... .
3. انگیزش میل فطری به ایمان: آدمی فطرتاً به آنچه برایش سودمند است میگراید و از آنچه برایش زیانبار است، می گریزد. پس بهترین راه برای ایمان به حقایق دینی یادآوری آثار خوب ایمان و پیآمدهای وخیم کفر در دنیا و آخرت است.

نکته سوم: علت این که گاهی آدمی به چیزی علم دارد اما بدان ایمان نمیآورد آن است که پیش از آن، دل در گرو چیزی دیگر نهاده است علم به «ذهن»مربوط میشود و ایمان کارِ «دل» است ایمان، دل دادن و دل سپردن است و این وقتی حاصل میشود که تمام توجه دل به چیزی دیگر معطوف نباشد. (تذکر، یادآوری و موعظهپذیری از حوادث پندآموز نیز ویژة کسانی است که دلی داشته باشند).

راههای غفلتزدایی

گاهی انسان با آنکه علم و آگاهی به حقایق دینی (توحید، معاد، نبوت و...) دارد و میداند که نباید خدا و حقایق را فراموش کند به علت توجه به امیال و هوسها، وسوسه های شیطان و دنیاگرایی(تحملات، دوستان نامناسب و...) از حقایق غافل میشود. برای اینکه جلوی غفلت گرفته شود توجه به مباحث زیر لازم است.
1. تقویت اراده:انسان دارای دو بعد مادی و معنوی (روحانی و جسمانی) است توجه به این دو بعد و ارضای عاقلانه و شرعی هر دو لازم است در بعد جسمانی انسان باید تغذیه مناسب داشته باشد، از تفریح برای آسایش جسم کمک بگیرد غریزة جنسی خود را در چهارچوب شرع ارضاء کند (ازدواج) و... و در بعد روحانی نیز باید روح تشنهاش را به حقایق ناب سیراب کند (عبادتها، حقگرایی، نیایش و دعا) و در هر دو باید حساب شده و تدریجی جلو رفت توجه بیش از حد و افراطی به بدن و بعد جسمانی باعث میشود که انسان در مقابل مسائلی که نیاز به تصمیمگیری و اراده قوی دارد سست شود پس باید حرکتی هدفمند داشت و با توجه بیشتر به بعد روحی قدرت اراده را نیز تقویت کرد.⁽³⁾

2. دوستان صالح: در انتخاب دوستان باید دقت کرد. دوستی که سخنانش شما را به یاد حقایق دینی، خدا... معاد و ... بیندازد، سخنانش به علم شما بیفزاید و شما را به یاد آخرت بیندازد.⁽⁴⁾ نه دوستی که زمینههای غفلت را برای شما فراهم آورد. دیگر اینکه ما نباید در جلسههایی بنشینیم که در آن گناه میشود، امام صادق ـ علیهالسلام ـ فرمودند سزاوار نیست مؤمن در مجلسی بنشیند که در آن گناه میشود و او قادر به تغییر آن نیست.

3. موعظه: انسان ماهیتی دارد که زود آن را فراموش میکند. لازم است پیوسته موعظه و پند بشنود. قرآن شریف از پیامبران با عنوان مذکّر (یاد آورنده) و از قرآن با عنوان ذکر یاد کرده است. برای همین است که نمیتوان شنیدن موعظه را تکراری دانست. چرا که انسان برای غفلت زدایی دائماً باید تجدید نظر و تأمل کند.

4. توجه به نعمتهای الهی
5. توجه به عذابهای خداوند (در دنیا و آخرت).
6. تلاوت قرآن شریف: طبق روایتهایی یک فرد مسلمان باید در برنامه روزانه خود تلاوت همراه تأمل داشته باشد و در آیهها به دیدی تطبیقی نگاه کند. یعنی طوری نگاه کند و بخواند که گویا خطاب آیهها به اوست و گوش دل به پیام خدا بدهد. چرا که اثر تربیتی این شیوه بسیار مؤثر است.

7. عبرت: به قصص و داستانهای اقوام گذشته توجه کنیم و به عاقبت افرادی که غفلت، باعث هلاکت آنها شد توجه داشته باشیم و سعی کنیم خطاهای آنها را مرتکب نشویم.

8. پیغمبر درونی: در معارف ما از عقل به پیامبر درونی تعبیر شده است و گفته شده که عقل چیزی است که با آن خداوند رحمان پرستش میشود و بهشت با آن به دست میآید. پس کسی که با عقلش دنبال فریب مردم، گناه و... است در واقع گوش به پیغمبر درونی خود نداده است.

9. عالم محضر خداست: توجه به اینکه دائماً در محضر خداست و لحظهای از نظر خداوند پنهان نیست و دیگر اینکه اعمال ما هر هفته به محضر حضرت حجت امام زمان ـ عًجَلَ الله تعالی فَرَجَهُ الشریف ـ عرضه میشود و پیوسته در دید و منظر آنها هستیم.⁽⁵⁾ از این روست که توسل به آنها برای رشدمان بسیار موثر است.

10. ذکر دائم: روایتهای بسیاری ما را تشویق به ذکر دائم کردهاند امام علی ـ علیهالسلام ـ میفرماید: «المؤمن دائم الذکر و کثیر الفکر». مؤمن دائماً در حال ذکر و تأمل است. کسی که به این حالت برسد دیگر حالی برای وسوسهها و هوای نفس و دنیاگرایی نمیماند. زیرا بیشترین ضربه معنوی را ما در حال غفلت میخوریم و ذکر یکی از بهترین عوامل غفلت زایی است. در اینجا لازم است متناسب با سؤال کمی بیشتر در مورد ذکر بگوییم.

شرائط ذکر

برخی از شرایط ذکر از این قبیلاند:

1. توجه کامل به مذکور: مذکور یعنی کسی که یادآوری میشود نه ذکر و لفظ. مثلاً کسی که مشغول گفتن ذکر یاالله است باید در هر ذکرش توجهاش به عظمت خدا، نعمتها، قدرت و علم او باشد.

2. پنهان کاری عمل: ذکر باید خالصاً برای خدا صورت بگیرد، اگر بوی ریا از آن برخیزد نه تنها غفلتزدا نیست. بلکه بر شدت غفلت، عجب، تکبر و دوری از حق میافزاید به همین دلیل توصیه شده است که در ذکر گفتن مراقب باشیم که انگیزه غیر خدایی پیش نیاید.⁽⁶⁾ (این امر دقیق است و نیاز به تمرین دارد.)

3. اعتدال: ذکر نباید انسان را از فعالیت روزانه محروم کند. حضور دائمی خداوند باید در همه حال حس شود. از نظر دین اسلام جائز نیست کسی برای ذکر گفتن به کنجی برود و از اجتماع دور شود. البته خلوت و محاسبه نفس در حد اعتدال آن لازمة رشد و پیشرفت معنوی است. قرآن در تمجید مؤمنین واقعی می گوید: «آنها کسانیاند که بیع و تجارت از یاد خدا غافلشان نمیکند».یعنی در متن جامعه و کار حضور خداوند برای‌شان پررنگ و محسوس است.

اقسام ذکر

ذکر بر سه قسم است: زبانی، قلبی و زبانی ـ قلبی. اگر تنها به گفتن الفاظی خشک اکتفا کنیم بهرهای نخواهیم برد.⁽⁷⁾

دوام: یکی از چیزهایی که در ذکر نباید فراموش شود «دوام ذکر» همراه با «تأمل به مذکور» است. یعنی اگر بخواهیم به نتیجه مطلوب برسیم باید دائماً با زبان قلب مشغول ذکر خدا باشیم. قرآن کریم دو صفت خردمندان را «ذکر مداوم و فکر» بیان می دارد.⁽⁸⁾

حاصل کلام

با توجه به مطالبی که گفته شد باید در نظر داشت که «ذکر» یکی از راه های غفلتزدایی است و برای به نتیجه رسیدن، باید آن را در کنار راههای دیگر غفلتزدایی به کار گرفت. دیگر این‌که از شرائط آن غافل نبود. با توجه به مطالب فوق، به ذکرها و دعاهایی اشاره میکنیم که در مواجهه با حرام و گناه استفاده میشود. این نکته را هم باید اشاره کرد که ذکرها همگی در یادآوری مؤثراند. امّا برخی از ذکرها برای شرائط زمانها و.. اثر ویژهای دارند که از طرف معصوم به ما تعلیم داده شدهاند.
1. بعد از نماز صبح 12 مرتبه بگوئید «توکلتُ علی الحیّ الذی لا یموتُ و الحمدللهِ الذی لَم یتَّخذ و لداً و لم یکن له شریکٌ فی الملک و لم یکن له ولیُّ من الذُّل و کبِّرهُ تکبیراً»⁽⁹⁾ (ر.ک: هزار و یک ختم)
توکل میکنم بر خدائی که همیشه زنده است و ستایش از آن خداوندی است که نه فرزندی برای خود گرفته است و نه در حاکمیت، شریکی برای او بود و نه هرگز از روی ذلت و ضعف، یاوری گرفته است و او را به طور شایسته بزرگ بشمار.

2. برای غلبه بر نفس⁽¹⁰⁾ الف: مداومت بر ذکر «لا حول و لا قوة الّا بالله العلی العظیم».
ب: ذکر یا دائم یا قائم.
ج: صبح و شب 13 بار یا صد مرتبه «اللهمُ لک الحمد و الیک المشتکی و انتَ المستعان».
3. برای غلبه بر وسوسة شیطان هنگام دیدن نامحرم⁽¹¹⁾ «یا خیر حبیبٍ و محبوبٍ صلّ علی محمد و آلِهِ».
4. دعای هفدهم صحیفه سجادیّه برای دور کردن «شیطان اللهم اِنّا نعوذُبک مِنْ نَزَعاتِ الشیطان الرجیم...».
5. دعای هجدهم، درخواست اخلاق پسندیده «اللهم صل علی محمد و آله و بلّغ بایمانی...».
حرف آخر: در ذکر و دعا باید شرائط آن را حفظ کرد (مکان دعا، زمان دعا، اخلاص در اول و آخر، صلوات بر پیامبر و اهل بیت او، ردّ کردن حقوق مردم و تسبیح خدا در اول). انسان مؤمن وقتی گناه میکند که غافل باشد و بهترین چیز برای غفلت زدایی ذکر مداوم است در روایات بسیاری (و همچنین آیاتی) ما را تشویق به ذکر کردهاند و ثمرهایی برای آن شمردهاند. از جمله آنها قدرت روحی، صفای دل، انس با خدا، آرامش قلب، زنده شدن دل، شفای قلب و پاکی آن و دوری از گناه و خودیابی و... . از آنجایی که انسان زود فراموش میکند. حتی ممکن است از همین فوائد ذکر غافل شود لازم است که دوستان صالح برگزیند، در مجالس وعظ شرکت کند، هر روز تلاوت آیاتی از قرآن داشته باشد، به دیدار علما برود، روزانه مقداری از کتابهای اخلاق و تربیت اسلامی مطالعه کند تا حالت آگاهی او همیشه حفظ شود و در هر لحظه متوجه باشد که عالم محضر خداست و او نباید در محضر خدا گناه کند.

1. شیروانی، علی. چکیده اخلاق در قرآن، قم: انتشارات دارالفکر، ج اول، ص 128 ـ 108، (اقتباس).
2. همان، صص 102-92(اقتباس).
3. مظاهری، حسین. عوامل کنترل غرائز، موسسه نشر و تحقیقات ذکر تهران: 1378، ص 56، (اقتباس).
4. مصباح یزدی، محمد تقی. راهیان کوی دوست قم: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، 1381،
5. توبه: 105، قل اعملوا فیسری اللهُ عملکم و رسولُه و المؤمنون.
6. نصر بروجردی ، هزار و یک ختم، ص 30-10، (اقتباس).
7. همان.
8. آل عمران: 191.
9. محمدی ریشهری، محمد، کیمیای محبت، قم، انتشارات دارالحدیث، چاپ اول، 1381، ص 208 و 204.
10. همان.
11. سادات، محمد علی. اخلاق اسلامی، انتشارات سمت، 1368، چاپ ششم، ص 108 ـ93، (اقتباس)

وقایع این روز:

_ مرگ هارون الرشید

در شب چهارم سال 193 ه‍ شقى پلید هارون الرشید در سن 45 سالگى به درک واصل شد. او 23 سال خلافت کرد و قبرش پشت سر امام رضا (علیه السلام ) قرار دارد¹، و جا دارد زائرین هارون را لعنت کنند.

1. توضیح الماقصد: ص 13.

وقایع این روز:

-شهادت حضرت زهرا (علیها السلام )¹

امام رضا (علیه السلام ) مى فرماید: ان فاطمه صدیقه شهیده : ((همانا فاطمه راستگو و شهیده است² )).
در این روز در سال 11 ه‍ بنابر قول 95 روز، در روز سه شنبه شهادت حضرت بتول عذراء مظلومه مضروبه حضرت سید النساء فاطمه زهرا (علیها السلام ) به وقوع پیوسته است³ .
بعد از شهادت و دفن پیامبر (صلى الله علیه و آله ) سه بار به منزل امیر المؤ منین و فاطمه زهرا (علیها السلام ) هجوم آورده ، و در هر بار به طریقى جسارت به اهل بیت (علیهم السلام ) کردند. در یکى از این دفعات ، که در منزل آن حضرت را آتش زدند و به زور وارد منزل شدند، حضرت صدیقه (علیهم السلام ) پشت در بودند.
با اینکه مى دانسته آن حضرت پشت در است ، بالگد و فشار در را باز کردند، و میخ در سینه آن مخدره را آزرد و محسن (علیه السلام ) سقط شد و پهلوى آن حضرت بیهوش روى زمین قرار گرفت ، و حضرت مولى الموحدین (علیه السلام ) را با سر و پاى برهنه و دست بسته به طرف مسجد بردند.
وقتى حضرت زهرا (علیها السلام ) به هوش آمدند به دنبال امیر المؤ منین (علیه السلام ) رفتند، و از بردن آن حضرت به مسجد مانع شدند. داخل کوچه جلو چشم همسرش اسد الله الغالب امیر المؤ منین على بن ابى طالب (علیهم السلام )، با تازیانه و غلاف شمشیر بر بدن حضرت صدیقه شهیده (علیها السلام ) زدند که طبق بعضى روایات از بازورى آن حضرت خون جارى شد و باز بیهوش روى زمین قرار گرفتند.

روزهاى حزن فاطمه (علیها السلام )

بعد از این وقایع و فجایع آن حضرت بعضى روزها با دلى شکسته و محزون کنار قبور شهداى احد مى رفت و مى گریست ، و مرگ خود را از خداوند طلب مى کرد، تا اینکه آهسته آهسته درد و جراحتهاى بدن بیشتر شد، و از آن به بعد نزدیک مدینه زیر درختى مى نشست و گریه و ناله مى کرد. منافقین آن درخت را هم بریدند. بعد از آن امیر المؤ منین (علیه السلام ) در آنجا سایبانى ساختند که مشهور به ((بیت الاحزان )) شد.
روز به روز بر شدت بیمارى بى بى افزوده مى شد. سینه شکسته و مجروح ، بازوى ورم کرده ، صورت نیلى ، محسن سقط شده ، غم پیامبر (صلى الله علیه و آله )،، مظلومیت امیر المؤ منین (علیه السلام )، کا را به جایى رساند که آن حضرت در بستر بیمارى افتاد، و وصیت هاى خویش را به امیر المؤ منین (علیه السلام ) فرمود: ((شبانه مرا از زیر پیراهن غسل بده و کفن کن و دفن نما. قبرم مخفى باشد و ابوبکر و عمر در تشییع و نماز من حاضر نشوند⁴)).

مدینه در شهادت فاطمه (علیها السلام )

روز شهادت آن حضرت ، مدینه مثل روز شهادت خاتم الانبیاء (صلى الله علیه و آله ) شده بود. کوچک و بزرگ از زن و مرد، نالان و گریان بودند. بدن مطهر آن حضرت شبانه غسل داده شد و هنگام غسل ، امیر المؤ منین و حسنین و زینبین (علیهم السلام ) و فضه خادمه و اماء بنت عمیس حاضر بودند. سپس عده اى از گلهاى سر سبد اصحاب امیر المؤ منین (علیه السلام ): سلمان ، ابوذر، مقداد، عمار و... حاضر شدند و بدن را دفن کردند.
در بقیع ، چهل صورت قبر ترتیب دادند و بر آنها مقدارى آب ریختند⁵. فرداى آن روز منافقین قصد نبش قبر را نمودند، ولى امیر المؤ منین (علیه السلام ) اجازه نفرمودند.
احتمالات در محل دفن آن حضرت متعدد است ، ولى زیارت آن حضرت در مسجد النبى (صلى الله علیه و آله )، حجره خود آن حضرت - که در زمان ما جزء صحن مسجد است - بین محراب و منبر، و در بقیع وارد شده است .
مدت عمر آن مخدره مظلومه 18 سال و 60 روز یا 90 روز است . سال شهادت یازدهم هجرى استم

اقوال در شهادت حضرت زهرا (علیها السلام )

اقوال در شهادت حضرت زهرا (علیها السلام ) چنین است :
1. چهل روز بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله ) (ربیع الثانى )⁶.
2. چهل و پنج روز (سیزدهم ربیع الثانى )⁷.
3. شصت روز بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله )⁸.
4. هفتاد و دو روز بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله )⁹.
5. هفتاد و پن روز بعد از شهات پیامبر (صلى الله علیه و آله )¹⁰.
6. نود روز بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله )¹¹.
7. نود و پنج روز بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله ) (سوم جمادى الآخر)¹².
8. صد روز بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله ) (هشتم جمادى الآخر)¹³.
9. صد و دوازده روز بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله ) (20 جمادى الآخر)¹⁴.
10. 4 ماه بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله )¹⁵.
11. روز 21 رجب ¹⁶.
12. روز 25 رجب ¹⁷.
13. سوم ماه رمضان ¹⁸.
14. 8 ماه بعد از شهادت پیامبر (صلى الله علیه و آله )¹⁹.

درباره شهادت حضرت زهرا (علیها السلام ) جا دارد مرورى بر منابع مربوط به آن داشته باشیم .

درباره آتش زدن در خانه به این مدارک مراجعه کنید:
عوالم : ج 11 ص 400، 404، 441، 343. مؤ تمر علماء بغداد: ص 135 - 137. اثبات الوصیه : ص 143. الغدیر: ج 6 ص 391. ارشاد القلوب دیلمى به نقل بحار الانوار. کشف المرا: ص 402 - 403. نوائب الدهور: ص 192. حلیه الابرار: ج 2 ص 652.
درباره اینکه چگونه پهلوى آن حضرت را شکستند، به این مدارک مراجعه کنید:
فرائد السمطین : ج 2 ص 34 - 35. امالى صدوق : ص 99 - 101. اثبات الهداه : ج 1 ص 280 - 281. البلد الامین : ص 551 - 552. طریق الارشاد: ص 465. اقبال الاعمال : ص 625. بحار الانوار: ج 97 ص 200، ج 28 ص ‍ 268 - 270. عوالم : ج 11 ص 400 - 404.
درباره اینکه حضرت صدیقه (علیها السلام ) را کتک زدند، به این کتب مراجعه کنید:
اثبات الهداه : ج 1 ص 280 - 281. ارشاد القلوب دیلمى : ص 295. المحتضر: ص 109. امالى صدوق : ص 99، 101، 118، مناقب ابن شهر آشوب : ج 2 ص 209. تفسیر برهان ج 2 ص 343. حلیه الابرار: ج 2 ص ‍ 652. الخطط للمقریزى : ج 2 ص 346. سیره الائمه الاثنى عشر: ج 1 ص ‍ 132. اعلام النساء: ج 4 ص 124. فرائد السمطین : ج 2 ص 34 - 35. کتاب سلیم بن قیس : ج 2 ص 585، 586، 587، 674، 675، 907. بحار الانوار: ج 28 ص 297، 299. احتجاج : ج 1 ص 210، 216.
درباره سیلى و کبودى چشم آن حضرت ، به این کتب مراجعه کنید:
سیره الائمه الاثنى عشر: ج 1 ص 132. ماءساه الزهراء 3: ج 1 ص 164 - 193. الاسرار الفاطمیه : ص 135.
در باره علت شهادت محسن (علیه السلام ) به این کتب مراجعه کنید:
اثبات الوصیه : ص 143. الوافى بالوفیات : ج 6 ص 17 . تراجم اعلام النساء: ج 2 ص 317. فرائد السمطین : ج 2 ص 34 - 35. امالى صدوق : ص 99 - 101. بشاره المصطفى : ص 197 - 200.
درباره اینکه آن حضرت شهیده شدند و به مرگ طبیعى از دنیا نرفتند، فرمایش امام رضا (علیه السلام ) کافى است که مى فرمایند: ((انها صدیقه شهیده ))... ((همانا فاطمه (علیها السلام ) راستگو و شهیده است ))²⁰. به مدارک زیر نیز مراجعه کنید:
مزار شیخ مفید: ص 156. مقنعه شیخ مفید: ص 459. بلد الامین : ص 198 - 278. بحار الانوار: ج 25 ص 373، ج 27 ص 261، 268، 270، ج 29 ص 192، ج 43 ص 170، 197، 200، ج 53 ص 23، ج 97 ص 197. مصباح الزائر: ص 25 - 26. مصباح المتهجد: ص 654. من لایحضره الفقیه : ج 2 ص 574. تهذیب الاحکام طوسى : ج 6 ص 10. الوافى : ج 14 ص 1370 - 1371. جامع احادیث الشیعه : ج 12 ص 264. القاب الرسول و عترته (علیهم السلام ): ص 39 - 43.
پس در این روز شیعیان باید به عزادارى آن حضرت قیام نمایند و آن مظلومه را زیارت کنند و ظالمان و غاصبان حق او را نفرین نمایند.