سامره امشب تماشایی شده                         جنت گل هـای زهرایی شده
لحظه لحظه، دسته دسته از فلک                      همچو باران از سمـا بارد ملک
می زنند از شوق دائم بال و پر                          در حضـور حجت ثانـی عشر
ملک هستی در یم شادی گم است                   بعثت است این، یا غدیر دوم است
یوسف زهرا بـه دست داورش                           می نهد تاج امـامت بـر سرش
عید «جاء الحـق» مبارک بر همه                       خاصـه بـر سـادات آل فاطمه
عید آدم عیـد خاتم آمده                                  عید مظلومـان عالم آمده
عید قسط و عید عدل و دادهاست                     لحظه هـایش را مبـارک بادهاست
عیـد قرآن، عید عترت، عید دین                          عیــد زهـرا و امیــرالمؤمنین
عیــد یــاران فداکار علی است                           عید محسن، اولین یار علی است
عیــد فتـحِ «میثـم تمار»هاست                          عید عمرو مالک و عمارهاست
عید مشتاقان سرمست حسین                         عید ذبح کوچک دست حسین
عید باغ یاسمن های کبود                                عید شادیِ بدن های کبود
عید سردار رشیـد علقمه                                 عید سقـای شهیـد علقمه
عید ثـارالله و هفتـاد و دو تن                              عید سربازان بی غسل و کفن
عید هجــده آفتـاب نـوک نی                              کرده نوک نی چهل معراج طی
عید طاهـا عید فرقان عید نور                            عید قرص مـاه در خاک تنور
عید عزت عیـد مجد و افتخار                             عید مردان بـــزرگ انتظـار
آی مهدی دوستـان! عید شمـاست                    این شعاع حسن خورشید شماست
آنکـه باشـد عـدل و داد حیدرش                         حـق نهـد تـاج امـامت بر سرش
وعده فیض حضور آید به گوش                            مـژده روز ظهـور آیـد به گوش
تا کنـد محکـم اسـاس کعبه را                           کعبـه پوشیـده لبـاس کعبــه را
می کشد چون شیر حق از دل خروش                 می رســد از کعبــه آوایش بـه گوش
می برد از دل شکیب کعبه را                             می کشد اول خطیب کعبه را
روی او آیینه روی خــداست                               پشت او محکم به نیروی خداست
پیش رو خوبان عالم، لشکرش                           پشت سر دست دعای مادرش
بـر سـرش عمـامه پیغمبر است                          ذوالفقارش ذوالفقار حیدر است
پرچمش پیراهـن خـون خداست                         نقش آن رخسار گلگون خداست
رشته هایش از رگ دل پاک تر                           از گل پرپر شده صـدچاک تر
حنجـر او نینـوای زینبین                                    نعر? او «یا لثارات الحسین»
اشک چشمش خون هفتاد و دو تن                    چهره: تصویـر حسین است و حسن
خیمـه اش آغـوش حی دادگر                            مقدمش چشمِ قضا، دوش قدر
عدل از نـور جمـالش منجلی                              پــایتختش کوفـه مـانند علی
آسمـان پروانـه ای دور سرش                           خلق پندارند خود را در برش
آسمان چـون حلقه در انگشت او                       ملک امکان قبضه ای در مشت او
فـرش راه لشکـرش بــال ملک                          جــای سم مـرکبش دوش فلک
مکـه را بستانـد از نـا اهل هــا                           بشکند پیشانـی از بوجهل هــا
شیعه گردد حکمران در آب و گل                        کــوری این بازهـای کــور دل
عیــد موسا و عصا و اژدهاست                          عید مرگ فرق? باب و بهاست
ای امـام عصـر عاشورائیـان                               ای امیــد آخـر زهرائیــان
ای به عهد مهدویت مهـد مـا                             ای نفس هایت دعای عهد ما
عمر ما بی تو بـه سـر آمـد بسی                       ای پنـاه شیعـه تـا کی بیکسی
تـو بـه ما بینایی و ما از تو کور                            تو به ما نزدیکی و ما از تو دور
ای ز چشـم مـا به ما نزدیک تر                          تـا دل دشمـن شـود تاریک تر
چند میثم با تو نزدیک از تو دور؟                         سیـدی مـولایی عجـل لظهـور
                                 ***استاد سازگار***