وقایع این روز:

_ولادت حضرت زهرا (علیهم السلام )

در چین روزى حضرت حوراء انسیه عذراء بتول ام ابیها حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام ) در سال پنجم بعثت در مکه مکرمه به دنیا آمد¹. بنابر قولى ولادت حضرت در دهم جمادى الآخر است².

انعقاد نطفه فاطمه (علیها السلام )³

داستان انعقاد نطفه حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام ) مراحلى دارد که ذیلا خلاصه آن آورده مى شود:
1. در شب معراج خداوند سیبى به پیامبر (صلى الله علیه و آله ) هدیه داد که از عظمت خلقت و بوى و رنگ و زیبایى آن ملائکه تعجب کردند. خداوند امر فرمود تا پیامبر (صلى الله علیه و آله ) آن را میل کند. هنگامى که آن سیب را شکافت ، نورى ا آن درخشید. جبرئیل گفت : بخور یارسول الله ، که این نور منصوره فاطمه ، دخترى است که از صلب تو خارج مى شود⁴. در بعضى روایات است که از رطب بهشتى هم خاتم الانبیاء (صلى الله علیه و آله ) میل فرمودند⁵.
2. در 10 شعبان سال چهارم جبرئیل (علیه السلام ) بر پیامبر (صلى الله علیه و آله ) در ابطح نازل شد و فرمان کناره گیرى از حضرت خدیجه (علیها السلام ) را به مدت 40 روز - به عنوان مقدمه حمل حضرت زهرا (علیها السلام ) - ابلاغ فرمود⁶.
با اینکه آن حضرت علاقه و افرى به خدیجه (علیها السلام ) داشت و این کار براى آن حضرت پر مشقت بود، ولى براى خدیجه (علیها السلام ) پیغام داد که مدتى به منزل نمى آیم و به منزل فاطمه بنت اسد (علیها السلام ) مى روم . شبها در را ببند و در بستر آسایش کن .
پیامبر (صلى الله علیه و آله ) شبها به منزل فاطمه بنت اسد (صلى الله علیه و آله ) مى آمد. هر شب هنگام افطار، خرما و انگور و غذاى بهشتى مى آوردند. با آب بهشتى و حوله دست آن حضرت را شسته و تمیز مى کردند. امیر المؤ منین (علیه السلام ) حسب دستور پیامبر (صلى الله علیه و آله ) جلو در مى نشس که کسى نیاید و در آن غذا با پیامبر (صلى الله علیه و آله ) شریک شود. در شب چهلم دستور رسید به خانه خدیجه (علیها السلام ) برو که خداوند به خود سوگند خورده که امشب از صلب تو ذریه پاک و طیبه اى بیافریند. حضرت از جابر خاسته و به منزل خدیجه (علیها السلام ) آمدند.
حضرت خدیجه (علیها السلام ) مى فرماید: سوگند به آن کسى که آسمان را برافراشته و آب را از زمین جوشانیده ، حضرت از من دور نشده بود که سنگینى وجود فاطمه (علیها السلام ) را در خود احساس کردم⁷ .

دوران باردارى خدیجه (علیها السلام )

هنگامى که حضرت خدیجه (علیها السلام ) دوران آبستنى خود را مى گذراند، حضرت فاطمه (علیها السلام ) از داخل شکم با مادر صحبت مى فرمود، و او را دلدارى مى داد و به صبر و پایدارى دعوت مى فرمود.
پیامبر (صلى الله علیه و آله ) به خدیجه (علیها السلام ): ((جبرئیل به من بشارت داد که این مولود دختر است ، و او موجودى پاکو با برکت است ، خداوند متعال نسل و ذریه مرا از او قرار مى دهد، و از نسل او امامانى در امت قرار خواهد داد که بعد از پایان یافتن وحى او، جانشینانش در روى زمین باشند)).
هنگام ظاهر شدن آثار وضع حمل ، سراغ زنان قریش فرستادند، ولى کسى براى کمک نیامد، چه اینکه آنها راضى به ازدواج حضرت خدیجه (علیها السلام ) با پیامبر (صلى الله علیه و آله ) نبودند، و خدیجه (علیها السلام ) از این بر خورد آنها غمناک شد.
در همین حال چهار زن بلند بالا که شبیه زنان بنى هاشم بودند بر او وارد شدند. یکى از آنان به او گفت :اى خدیجه ، غمگین مباش که ما فرستادگان پروردگان تو هستیم . ما خواهران توایم ، من ساره هستم ، و این آسیه دختر مزاحم و همنشین تو در بهشت و این مریم دختر عمران و این صفوراء دختر شعیب است . خداوند ما را نزد تو فرستاده تا در کارهاى مربوط به زنان به تو کمک کنیم⁸ )). یکى از آنان در سمت راست او، و دیگرى در سمت چپش ، و سومى پیش روى آن حضرت ، و چهارمى پشت سر او نشستند.

فاطمه (علیها السلام ) به دنیا آمد

علیا مخدره خدیجه (علیها السلام )، حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام ) را پاک و پاکیزه بر زمین نهاد. در این هنگام نورى از وجودش درخشید که تمام خانه هاى مکه را روشن کرد، و این نور در شرق و غرب درخشش نمود. بانویى که پیش روى خدیجه (علیها السلام ) بود، حضرت فاطمه (علیها السلام ) را برداشت و با آب کوثر شستشو داد، و پارچه سفیدى که از شیر سفیدتر و از مشک و عنبر خوشبوتر بود بیرون آورد. یکى را بر بدن او پیچیده و دیگرى را بر سرش انداخت و سپس از او خواست که سخن بگوید.
حضرت فاطمه (علیها السلام ) لب به سخن گشود، و فرمود: اشهد ان لا اله الا الله ، و ان اءبى رسول الله سید الانبیاء و ان بعلى سید الاوصیاء و ان ولدى سید الاءسباط: ((گواهى مى دهم که جز الله خدایى نیست ، و پدرم فرستاده خدا و سرور پیامبران است ، و شوهرم سرور جانشینان و فرزندانم آقاى نودگان و اسباط هستند)).
بعد بر یکایک آنان سلام کرده و هر کى را به اسم صدا زد. آنان بر چهره او تبسم کردند، و حور العین و بهشتیان یکدیگر را به ولادت حضرت فاطمه (علیها السلام ) بشارت دادند. در آسمان نورى درخشان پدید آمد که ملائکه تا آن روز چنان نورى را ندیده بودند، و لذا نام حضرت را ((زهرا)) گذاشتند. بانویى که پیش روى خدیجه (علیها السلام ) نشسته بود، به خدیجه (علیها السلام ) گفت : ((او را پاک و پاکیزه و آراسته و با برکت در برگیر، که در نسل و ذریه اش برکت قرار داده شده است )).
خدیجه (علیها السلام )، حضرت را با شادى و خشنودى از دست او گرفته ، و سینه در دهانش گذارده و دهان او را پر از شهیر کرد، و این گونه بود که فاطمه (علیها السلام ) رشد جسمى خود را آغاز کرد⁹.

1. کافى : ج 1 ص 381. اعلام الورى : ج 1 ص 290. تاریخ الائمه (علیهم السلام ): ص 6. کشف الغمه : ج 1 ص 449. فیض العلام : ص 273. العدد القویه : ص 219. مصباح کفعمى : ج 2 ص 597. مصباح المتهجد: ص 732. ص 66 - 67. ریاحین الشریعه : ج 1 ص 59. بحارالانوار: ج 43 ص 10، 14، 17 - 19. مستدرک سفینه البحار: ج 2 ص 85.

2. بحار الانوار: ج 97 ص 202.

3. به برخى از منابع مربوط به انعقاد نطفه حضرت زهرا (علیها السلام ) اشاره مى شود: امام سجاد (علیه السلام ): بحار الانوار: ج 42 ص 18. تفسیر فرات کوفى : ص 321 - 322. امام صادق (علیه السلام ): بحار الانوار: ج 8 ص 120، ج 18 ص 364، ج 42 ص 42. معانى الاخبار: ص 396. ذخائر العقبى : ص 36. تفسیر برهان : ج 2 ص 292. امام رضا (علیه السلام ): بحار الانوار: ج 8 ص 119، ج 4 ص 2 - 4. توحید صدوق : ص 118. امالى صدوق : ص 373. عوالم العلوم : ج 11 ص 10. سلمان فارسى : بحار الانوار: ج 36 ص 361. تفسیر فرات : ص 211. جابر بن عبد الله انصارى : دلائل الامامه : ص 52. تفسیر فرات کوفى : 216. علل الشرائع : ج 1 ص 183. بحار الانوار: ج 43 ص 5. عایشه : المعجم الکبیر: ج 22 ص 400. الطرائف : ص 27. تاریخ بغداد: ج 5 ص 87. تاریخ الخمیس : ج 1 ص ‍ 277. میزان الاعتدال : ج 1 ص 38. مناقب ابن سلیمان کوفى : ج 2 ص 206. عمر بن خطاب : میزان الاعتدال : ج 1 ص 252، ج 2 ص 297. لسان المیزان : ج 4 ص 36. عیون الاخبار فى مناقب الاخیار: ص ‍ 45.

4. بحارالانوار: ج 42 ص 18. بیت الاحزان محدث قمى : ص 7. عوالم العلوم : ج فاطمه الزهراء (علیها السلام ): ج 1 ص 36 - 37.

5. عوالم العلوم ج فاطمه الزهراء (علیها السلام ): ج 1 ص 37.

6. قلائد النحور: ج شعبان ، ص 398.

7. بحار الانوار: ج 16 ص 78 - 80.

8. در بعضى روایات حواهم ذکر شده است .

9. بحار الانوار: ج 16 ص 80.